Τον καιρό της βροχής των αστεριών, μετά τη μεγάλη έκρηξη που σαν ανάσα Θεού από το χάος έπλασε τον κόσμο, τότε που το φως άρχισε να τρέχει, να τρέχει χωρίς σταματημό, απ' την καρδιά του φωτός που ήταν ένας χώρος ήσυχος, ξεπήδησε μια μουσική. Κι η μουσική ταξίδεψε μέσα στο φως κι έξω απ 'το φως κι απλώθηκε παντού. Κι όλα ήτανε μουσική, σκοτάδι, φως. Και πέρναγε ο καιρός..

Πώς ήρθαν στον κόσμο τα μουσικά όργανα - το πρώτο πνευστό, το πρώτο κρουστό και το πρώτο έγχορδο;

Τρία παραμύθια -ένα βουνίσιο, ένα θαλασσινό κι ένα του μεγάλου δάσους- μας δίνουν απάντηση. Τα δύο από αυτά είναι ιστορίες αγάπης. Το τρίτο, η ιστορία ενός τσακωμού. Όλα οδηγούν στο να πάρει ο άνθρωπος στα χέρια του το δώρο της μουσικής, που όποιος την ακούει "γεμίζει απ' τη γαλήνη του νερού που όλο κυλάει, την προσμονή του απρόσμενου που σίγουρα θα 'ρθει, την απεραντοσύνη τ' ουρανού που ταξιδεύει".