Σε αντίθετους ρόλους από αυτούς που τους έχουμε συνηθίσει: από τη μια ο Ιωάννης Μεταξάς, οπαδός της Αβασίλευτης Δημοκρατίας και κατά δήλωσή του υπέρμαχος του κοινοβουλευτισμού, από την άλλη ο διαλλακτικός και μετριοπαθής Παναγής Τσαλδάρης, επικεφαλής των ακραίων και των αδιαλλάκτων, να αρνείται να συμβιβαστεί με την Αβασίλευτη. Δύο διαφορετικές νοοτροπίες διοίκησης, δύο διαφορετικές ιδεολογίες, δύο κόμματα που ερίζουν για τον ίδιο πολιτικό χώρο, δύο ηγέτες που συγκρούονται μέχρι τελικής πτώσης. Πολιτικό παρασκήνιο, προσωπικές στρατηγικές, αδυσώπητοι πολιτικοί ανταγωνισμοί με φόντο την κατακερματισμένη μεσοπολεμική κοινωνία και την ανείπωτη προσφυγική δυστυχία. Παρασκηνιακές επεμβάσεις του στρατού, προσωπικά διλήμματα, κοινοβουλευτικοί διαξιφισμοί και επεισόδια, δωροδοκίες, αναπτυξιακά έργα και αντικομμουνισμός σε μια εποχή ακραίων πολιτικών παθών και αδιαλλαξίας.