Υπερρεαλιστική καταγραφή, ποιήματα σε πεζό λόγο, παρωδία,  Το Καμπαρέ των λέξεων  βάζει στη σκηνή τη γλώσσα: τις λέξεις της καθημερινότητας (ακόμη και τις βωμολοχίες), αλλά και τις λιγότερο συχνές λέξεις ‒ όμως προσοχή, δεν θα βρούμε λέξεις επινοημένες, αυτό δεν χρησιμεύει σε τίποτα, η γλώσσα είναι ήδη τόσο πλούσια. Από τη λέξη  ναι  έως τη λέξη  ποίηση  περνώντας από τη λέξη  απέναντι , ο αναγνώστης εξερευνά τα σπλάχνα των λέξεων, ανακαλύπτοντας μια ζωή πίσω από καθεμία. Σ’ αυτό το καμπαρέ, οι λέξεις φανερώνονται, μιλάνε για τον εαυτό τους και, έτσι, λένε πολλά γι’ αυτό που είμαστε, εμείς που δεν μπορούμε να στερηθούμε τη γλώσσα, τις λέξεις για να ζούμε και να υπάρχουμε.