Ένα βιβλίο για τη Συρία μπορεί να μοιάζει με γλυκό παραμύθι, όταν δίνει την αίσθηση αυτής της χώρας έναν χρόνο πριν ανατείλει ο 21ος αιώνας, το 1999. Το παραμύθι όμως φτάνει σε ένα βίαιο τέλος μετά το μοιραίο 2011, που ξεκίνησε ο πόλεμος. Το βιβλίο αυτό διεισδύει στην ηρεμία, στη νωχέλεια της ειρηνικής ζωής αυτής της χώρας. Αφουγκράζεται τον σφυγμό της, ακούει την ανάσα της, τη λαλιά της στα πολύβουα παζάρια. Αποδίδει μ’ ένα πλήθος φωτογραφικών ντοκουμέντων τις επαύλεις της πρωτοβυζαντινής Σεργίλα, τα παλάτια στο παραευφράτειο Μαρί, τις πόλεις της Σελευκιδικής Απάμειας και της θρυλικής Παλμύρας, τον βασάλτινο Νότο. Κρυφοκοιτάζει την ιστορία στα μουσεία, στα κάστρα, στις βασιλικές, στα τζαμιά των χαλίφηδων. Τα όρια της περιδιάβασης είναι η άμμος της ερήμου και ο Ευφράτης. Εκεί τελειώνει το παραμύθι και αρχίζει ο εφιάλτης του πολέμου, που λεηλάτησε το παλάτι του Ζίμρι Λιμ, γκρέμισε τον ναό του θεού Βήλου, παρέδωσε στις φλόγες το θρυλικό παζάρι στο Χαλέπι, πλήγωσε τον Άγιο Συμεών τον Στυλίτη, αποκεφάλισε τον λάτρη σκαπανέα της Παλμύρας, πούλησε στα σκλαβοπάζαρα του λαθρεμπορίου την Κασσιόπεια, κομμάτιασε το λιοντάρι της θεάς Αλ-λατ, ενώ παίζεται η τελευταία αιμάτινη παράσταση στο φαιό θέατρο της Μπόσρα… Μια…φορά Συρία ἦν εἰρηνικὴ καὶ εὐδαίμων.