Από ηχεία και Hi-Fi θα πω ότι ξεκίνησα το 1976 με Magneplanar, μέχρι κ το 2007 είχα B&W 804 series 3 matrix, που πλέον έχουν αποσυρθεί στα κουτιά τους, καθώς άλλαξε τελείως ο τρόπος κ ο χρόνος μουσικής ακρόασης. Μ αυτά έχουν εκπαιδευθεί τα αυτιά μου. Δεν μου αρέσει η ένταση, τα μπάσα κ δεν αντέχω, με τίποτα όμως, την παραμόρφωση.
20 χρόνια έχω ένα 2.1 Yamaha YST MS35D, συνδεδεμένο σε PC/laptop, παλιότερα με USB, τα Win10 δεν τα βλέπουν. Στην πορεία αγόρασα κ Logitech Z10. Τα Logitech, ως συνήθως, ενώ είχαν καλό ήχο τα "έφτυσαν" σε λίγα χρόνια. Τα Yamaha αποδείχθηκαν εξαιρετική αγορά κ μόνο τον τελευταίο χρόνο άρχισαν να παρουσιάζουν πρόβλημα στο αριστερό κανάλι, που διορθώνεται με το να τα συνδέω/αποσυνδέω από το ρεύμα.
Καιρός για αλλαγή.
Τα T40 Series II, τα είχα ακούσει σε φίλο με jazz. Jazz κ κλασική καλύπτουν το 80% της μουσικής που ακούω. Τα βρήκα σε προσφορά 80€ κ τα προτίμησα από τα Edifier R1700BT που δεν τα έχω ακούσει.
1η ακρόαση 25/07/2019
-Κατασκευή: Πλαστικό, τίποτα το ιδιαίτερο, κουμπιά γυαλιστερά με ότι αυτό σημαίνει, ένα μπλε led μόνιμα στο power/volume. Άσχημα δεν τα λες από όποια πλευρά κι αν τα δεις, πανεύκολη τοποθέτηση γρίλιας, φουλ σετ καλώδια.
-Ήχος: Αν έχετε συνηθίσει σε 2.1 όπως εγώ, γίνεται αμέσως αντιληπτή η απουσία χαμηλών και δεν εννοώ του εκκωφαντικού μπάσου. Επίσης τα 32W, δεν τα βρήκα, σε σχέση με τα 30W στο 20ετίας Yamaha. Για κάτι περισσότερο θα χρειαστεί μια καλή κάρτα ήχου, εγώ έχω την SB Play 3 της Creative που χρησιμοποιώ κ με ακουστικά 64ohm. Μετά κ από την 2η ακρόαση δείτε *
Μπάσο έχουν, αλλά όχι ενός sub-woofer και είναι λογικό. Μεσαία έχουν αρκετά καθαρά, οι φωνές ακούγονται εξαιρετικά για 80€. Τεράστιο ρόλο παίζει η ποιότητα του αρχείου, αυτό σημαίνει ότι τα ηχεία κάνουν καλά την δουλειά τους και φανερώνουν τις ατέλειες των mp3. Υψηλές συχνότητες πάλι ικανοποιητικές για τα 80€(μέχρι εκεί...).
Σε flac αρχείο, το "Wish you were here", που το χω σαν reference, ακούστηκε πολύ ικανοποιητικά στα "δύστροπα" αυτιά μου, το ίδιο κ το "Ripples" των Genesis σε flac, με αρκετή λεπτομέρεια μπορώ να πω. Ικανοποιητική βρήκα κ την στερεοφωνική εικόνα, καθισμένος στο 1 μέτρο περίπου από τα ηχεία. Σε Jazz άκουσα μόνο το Beale Street Blues από το, Louis Armstrong – Plays W.C. Handy, σε mp3 και το βρήκα απολαυστικότατο! H 1η δοκιμή/ακρόαση τελείωσε με το "Waiting for the Big One" από το PG1 σε flac, πάλι εντυπωσιάστηκα για 80€ ηχεία!
2η δοκιμή/ακρόαση 25/7/19
Ξέθαψα το Winamp με iZotope Ozone for Winamp DSP, άκουσα το 1ο CD Rigoletto DG(415 288-/1980 ADD). Ρύθμισα προσεκτικά το Ozone, Bass Compression, Tube Limiter κ Tube Saturation, για λιγότερα χαμηλά και "εστιασμένα" μεσαία, volume 80 στην SBPlay3, Effects Off, volume στα T40, το κουμπί στο "3 η ώρα", tone controls off θέση 0. Έμεινα άναυδος από την απόδοση. Από το track1 Preludio I, σε ένταση, δεν είχα καθόλου παραμόρφωση, όλα ακουγόταν όπως έπρεπε, τύμπανα, έγχορδα πεντακάθαρα. Και μετά, το track3, Placido Domingo, Questa o quella per me pari sono (Ballata), όνειρο! Δεν είναι ότι δεν το έχω ακούσει καλύτερα έως θαυμάσια, με μεγάλα ηχεία και της παναγιάς τα μάτια σε ενισχυτές κ καλώδια, αλλά το να χαμογελώ, ακούγοντάς από πλαστικά ηχεία με 80€, δεν το περίμενα. Μπράβο στα "ηχειάκια".
3η δοκιμή /ακρόαση 26/7/19
CCR 1970 Cosmo's Factory [2002 SACD 24-96 FLAC], track 10 - I Heard It Through The Grapevine. Winamp με iZotope Ozone for Winamp DSP. 9/10 χωρίς πλάκα! Μιλάμε για classic rock, που έχω ακούσει από τα νιάτα μου με διαφορετικής ποιότητας συστήματα και με τα Τ40 ΜΚΙΙ σιγοτραγουδούσα απολαμβάνοντας.
Στο ίδιο genre περίπου, Led Zeppelin III, Since I've Been Loving You, mp3 320VBR, πόσο μπάσο θέλουμε τελικά; Αυτό το τραγούδι το ακούω από τότε που βγήκε σε βινύλιο και το απόλαυσα ειλικρινά με τα Τ40. Ότι και να τους έδωσα στην συνέχεια, σε πολύ οικεία στα αυτιά μου τραγούδια, το παρουσίασαν με εξαιρετική εικόνα, δεν υπήρχε ούτε μισό στραβοπάτημα! Ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι ανάλογο σε ηχεία με 80-100€.
update 04/08/2019
Ότι και να έχω δώσει στα T40II για αναπαραγωγή, Mp3, flac/ape, Cd, Webradio youtube, spotify etc., με λίγη διόρθωση στο EQ της SBPlay3 (κ αποθήκευση των αλλαγών), ακούγεται ξεκούραστα, δυνατά κ χωρίς παραμόρφωση!
Έχω απολαύσει περισσότερες ώρες μουσικής, από την μέρα που τα πήρα , απ'ότι όλο το 2019.
Οι δοκιμές συνεχίζονται και θα ανανεωθεί η αξιολόγηση.
-- update Ιούνιος 2020 --
Απλά υπέροχα ένα χρόνο μετά, δεν μετάνιωσα ποτέ για την αγορά τους, δεν άκουσα άσχημο ήχο παρά μόνο από "κακά" mp3, στα οποία τα Τ40 SΙΙ δεν χαρίζονται κ αποκαλύπτουν την κακή συμπίεση κ παραμόρφωση των αρχείων.
Τα προτείνω -ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ- στην τιμή των 80€-100€(όριο), σε όσους ΔΕΝ θέλουν εκκωφαντικό/ψεύτικο μπάσο, πολύ δυνατές εντάσεις βουτηγμένες στην παραμόρφωση και σε όσους τα μουσικά γούστα ταιριάζουν με τα δικά μου. Αν τα Yamaha δεν είχαν παρουσιάσει πρόβλημα, κ άκουγα τα T40 Series II, δεν θα έδινα 130€ για να τα αποκτήσω(μέχρι 100 τ προτείνω ανεπιφύλακτα).
* (με καλή κάρτα κ ένα καλό DSP με input/output Gain κ λεπτομερή ρύθμιση μεσαίων κ κυρίως των χαμηλών συχνοτήτων, μεταμορφώνονται σε εξαιρετικά ηχεία)