Τι να (πρωτο)πει κανείς για αυτό το αριστούργημα, που από την πρώτη στιγμή ίσαμε να τελειώσει ξεχειλίζει ιδιοφυΐα; Ειλικρινά, κάθε βήμα του ήρωα, κάθε τοπίο που πρέπει να διέλθει, κάθε εχθρός, κάθε μυστικό, κάθε μεταφορά δέματος και ο τρόπος που πρέπει να το μεταχειριστείς μαζί με κάθε εφόδιο που οφείλεις να φέρεις μαζί σου, όλα είναι τόσο περίτεχνα και εξωφρενικά ιδιοφυή στη σύλληψή τους, που δεν έχεις παρά να θαυμάσεις τη δουλειά των δημιουργών και να απολαύσεις μία περιπέτεια που εφάμιλλή της, από κάθε άποψη, δύσκολα θα ξαναβγεί.
Τα γραφικά είναι τόσο τέλεια, αψεγάδιαστα και λεπτομερή, που απορεί κανείς με την ικανότητα των δημιουργών να φτάσουν την κονσόλα στα όριά της. Ο ήχος καταπληκτικός, με μία πλειάδα μουσικών συνθέσεων που νιώθεις πως γράφτηκαν ακριβώς για το συγκεκριμένο παιχνίδι, αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τη στιγμή κατά την οποία ακούγονται. Ο χειρισμός απαράμιλλος, όλα εκτελούνται τόσο εύκολα και αποδεικνύονται τόσο προσβάσιμα, που νιώθεις λες και τα ζεις σε πραγματικό χρόνο. Τα μενού και οι τόσες επιλογές και δυνατότητες μπορεί να φαίνονται αρχικά δαιδαλώδη και σχεδόν απροσπέλαστα, μόλις όμως εξοικειωθείς και καταλάβεις τους μηχανισμούς του παιχνιδιού, όλα γίνονται πανεύκολα, άκρως εύχρηστα και υποτυπώδη.
Υπάρχουν τόσα πράγματα να κάνεις, που ειλικρινά δεν θα βρεθείς στιγμή. Μπορεί σε πολλούς να φαίνεται ανιαρό ή αφόρητα επαναλαμβανόμενο το να προβαίνεις σε παραδόσεις δεμάτων, όμως ακόμα και αυτό γίνεται με τόση χάρη, τόση αδρεναλίνη, τόση ευρηματικότητα, που όταν μετά από κάμποσες ώρες (σίγουρα πάνω από 70) ολοκληρώσεις το παιχνίδι, εύχεσαι να μπορούσες να κάνεις άλλες τόσες. Το στόρι του παιχνιδιού ξεδιπλώνεται απίστευτα βαθύ και ολοκληρωμένο, σου δίνει την αίσθηση πως κυριολεκτικά βρίσκεσαι σε έναν άλλον κόσμο και ζεις το καθετί από κοντά.
Ξεχωριστή μνεία θα πρέπει να γίνει και στο κατά κάποιον τρόπο multiplayer του παιχνιδιού, καθώς, όπως περιπλανιέσαι στον αχανή κόσμο του Death Stranding, παράλληλα με τα κτίσματα που θα κατασκευάζεις, τις διαφορές προμήθειες που θα αφήνεις σε διάσπαρτα σημεία ή τα δέματα που ενδεχομένως θα εγκαταλείψεις, μπορείς να βλέπεις και να χρησιμοποιείς τα αντίστοιχα αντικείμενα που έφτιαξαν εκεί άλλοι παίκτες (και δεν φαντάζεστε πόσο σωτήριο θα αποβεί αυτό σε αναρίθμητες περιπτώσεις), να ολοκληρώνεις τις ημιτελείς κατασκευές τους και να αναλαμβάνεις να συνεχίσεις εσύ τη μεταφορά των φορτίων τους προς επιβράβευση δική σου αλλά και αυτών!
Και για όσους λένε πως το παιχνίδι δεν έχει καθόλου δράση, σας διαβεβαιώ πως έχει και μάλιστα άφθονη. Κατά καιρούς συναντάτε κάμποσους εχθρούς που θέλουν να αναχαιτίσουν τις παραδόσεις σας και, ειδικά μετά το κεφάλαιο 9 (υπάρχουν συνολικά 15) το παιχνίδι γίνεται σχεδόν αποκλειστικά action, δικαιώνοντας ακόμα και τους πλέον δύσπιστους ή απαιτητικότερους παίκτες.
Για εκείνους που ισχυρίζονται πως πρόκειται ουσιαστικά για ένα walking simulator, που απλά περπατάς ατελείωτα δίχως σκοπό, κίνητρο και λόγο παραδίδοντας φορτία, δύο τινά μπορώ να σκεφτώ: α) είτε είναι μαθημένοι σε άλλου είδους παιχνίδια, πιο "action" και πιο γραμμικά, είτε β) δεν έχουν ιδέα τι θα πει ιδιοφυές gaming, πρωτοποριακό, πέρα από τα καθιερωμένα, που δοκιμάζουν πραγματικά το μυαλό και τις αντοχές σου.
Μην αποθαρρύνεστε στο ελάχιστο από όλα όσα λέγονται και δώστε την ευκαιρία στον εαυτό σας να χαρεί ένα καταλυτικό αριστούργημα, που δύσκολα θα βγει όμοιό του. Θα παρακαλάτε να μην τελειώσει και, όταν έρθει η μοιραία ώρα, θα νιώσετε τόσο κενοί, που δύσκολα θα καταφέρετε μετά να το ξεπεράσετε και να καταπιαστείτε κατευθείαν με οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι.
ΥΓ: Έχω και τις δύο εκδόσεις του παιχνιδιού, και για PS4, αλλά και για Ps5. Ναι μεν υπάρχει κάποια διαφορά στα γραφικά, πέραν αυτού όμως δεν έχει γίνει καμία ιδιαίτερη επέκταση ή οτιδήποτε άλλο.