Αγόρασα την τέταρτη ομπρέλα μέσα σε δύο χρόνια. Το πρώτο μπάνιο της χρονιάς, στα τέλη Μαΐου, ήταν με συννεφιά και αέρα 3-4 μποφόρ. Παρά τις συμβουλές των φίλων μου να αφήσω την ομπρέλα γιατί δεν είχε ήλιο, αποφάσισα να την δοκιμάσω, θέλοντας να δω πώς θα λειτουργήσει με το κρουστικό κοντάρι που χρησιμοποίησα για πρώτη φορά. Μέσα σε 10 λεπτά η ομπρέλα έσπασε στο σημείο της κλίσης, ευτυχώς χωρίς να τραυματιστεί κανείς, καθώς δεν υπήρχε κόσμος εκείνη την ώρα.
Φυσικά, εγγύηση για ομπρέλες που δεν σπάνε δεν υπάρχει – και έτσι το δέχτηκα σαν μάθημα. Έχοντας πλέον τρεις σπασμένες ομπρέλες στο ίδιο σημείο (η μία από άλλη εταιρεία, τη Solart), αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Αγόρασα την ίδια ομπρέλα αλλά παράλληλα με 2 ευρώ αγόρασα δύο μεταλλικούς σφιγκτήρες για σωλήνες. Όταν άνοιξα την ομπρέλα, πέρασα τους σφιγκτήρες στο μεταλλικό σκελετό απο κάτω και τους έσφιξα. Σε συνδυασμό με το κρουστικό κοντάρι και τα σχοινιά με πασαλάκια, κατάφερα να κρατήσω την ομπρέλα μου ανοιχτή όλο τον Αύγουστο, ακόμα και με δυνατό αέρα όπου κανείς άλλος δεν μπορούσε να σταθεί.
Υ.Γ.: Στην αρχή χρησιμοποιούσα δύο σφιγκτήρες, αλλά σύντομα κατάλαβα πως και μόνο ο ένας είναι αρκετός για να κάνει τη δουλειά.