Η εργασία αυτή στοχεύει σε μια συγχρονική ερμηνευτική και περιγραφική ανάλυση της σύγχρονης ελληνικής, η οποία θα βοηθήσει τους χρήστες της στην προφορική και γραπτή επικοινωνία. Πρόθεση των συγγραφέων είναι να μπορεί η γραμματική αυτή να χρησιμοποιηθεί από ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων - από εκείνους που έχουν μια βασική μόνο γνώση της ελληνικής, μέχρι και αυτούς που επιδεικνύουν υψηλή επάρκεια στη γραπτή ή/και στην προφορική επικοινωνία. Η γλωσσική ποικιλία που περιγράφεται είναι, κατά κύριο λόγο, αυτή που χρησιμοποιείται από τους φυσικούς ομιλητές της ελληνικής, που κατοικούν στα αστικά κέντρα της Ελλάδας και έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον την υποχρεωτική εκπαίδευση. Δεν επιχειρείται η παρουσίαση όλων των εναλλακτικών ποικιλιών που είναι ακόμα σε χρήση στις μέρες μας, ούτε και της πληθώρας των ποικιλιών που απαντούν στην ελληνική ποίηση και πεζογραφία. Ωστόσο, αναφέρονται δευτερευόντως διάφοροι εναλλακτικοί τύποι της μορφολογίας που απαντούν στη λογοτεχνία, καθώς επίσης και συγκεκριμένοι τύποι της καθαρεύουσας που απαντούν σε διάφορες περιπτώσεις.