Το παιχνίδι είναι τίμιο για την τιμή του και όχι τα κουμπιά δεν κάνουν όλα το ίδιο πράγμα. Το πλήκτρο αριστερά-δεξιά όταν πατηθεί προς τη μία κατεύθυνση - π.χ. δεξιά, τότε ναι μεν το ρομπότ κινεί και τις δύο γροθιές του, προσομοιώνοντας την κίνηση των πλήκτρων γροθιάς, όμως παράλληλα τελεί μια περιστροφή προς τη δεξιά κατεύθυνση. Αν δλδ κρατηθεί πατημένο το ρομπότ θα κάνει μια δεξιόστροφη περιστροφή 360 μοιρών, διαγράφοντας έναν κύκλο με ακτίνα περίπου (με το μάτι) 4-5 εκατοστά, επιστρέφοντας περίπου στην ίδια θέση από όπου ξεκίνησε. Αντιθέτως το πλήκτρο δεξιάς μπουνιάς κινεί το δεξί χέρι του ρομπότ, χωρίς όμως παράλληλα να προκαλεί περιστροφή, τουλάχιστο με την ίδια ένταση. Αν κρατηθεί πατημένο το ρομπότ επαναλαμβάνει την κίνηση και μετακινείτε μεν, ελάχιστα δε προς τη δεξιά κατεύθυνση και σε καμία περίπτωση δεν ολοκληρώνει την περιστροφή των 360 μοιρών. Το πλήκτρο μπροστά προκαλεί την κίνηση και των δύο χεριών του ρομπότ, προσομοιώνοντας την κίνηση που κάνει το ρομπότ όταν κάποιος έχει πατημένα και τα δύο πλήκτρα των γροθιών, όμως παράλληλα το ρομπότ μετακινείτε ευθεία, με αρκετά μικρές αποκλίσεις. Όταν κάποιος κρατήσει και τα 2 πλήκτρα των γροθιών πατημένα τότε κινεί μεν τα δύο χέρια του δεν μετακινείται όμως προς τα μπροστά, παραμένει στο ίδιο σχεδόν σημείο, με μικρή πάλι απόκλιση.
Τα αποτελέσματα των πλήκτρων κατεύθυνσης θέλουν παρατεταμένη κίνηση για να γίνουν εμφανή, δλδ η κίνηση πραγματοποιείται σιγά σιγά, σταδιακά και όχι απότομα, ενώ βασίζεται στην κίνηση των χεριών με αποτέλεσμα κάποιος που δε θα ασχοληθεί αρκετά και δεν πειραματιστεί (πειραματιστώ = δεν κάνω συνέχεια το ίδιο πράγμα και ξοδεύω λίγο χρόνο) στην αρχή λίγο με τα πλήκτρα, να μην καταλάβει τι γίνεται.

Μοναδικό αρνητικό σε σχέση με αυτά που δηλώνει ότι κάνει είναι η λειτουργία ενός παίκτη δλδ η δυνατότητα να παίξει κάποιος μόνος του με αντίπαλο τον "υπολογιστή" και όχι με κάποιο άλλο άτομο, η οποία δε λειτουργεί μετά τις 2-3 πρώτες φορές, τουλάχιστο στο δικό μου.

Όλα τα παιδιά τα οποία το δοκίμασαν (ηλικίες 5 - 8 ετών) ξετρελάθηκαν καθώς το βλέπουν πολύ ανταγωνιστικά. Όμως είναι αρκετά πιθανό, σχεδόν σίγουρο, ότι σιγά σιγά μετά τον αρχικό ενθουσιασμό μπορεί κάποια (κυρίως λίγο μεγαλύτερα παιδιά πχ 7-8 ετών) να νομίσουν ότι τα πλήκτρα κάνουν το ίδιο πράγμα καθώς δεν πειραματίζονται με τα πλήκτρα όντας ανυπόμονα, ορμάνε κατευθείαν στο ζουμί (δλδ στη μάχη) και όταν χάνουν εστιάζουν σε αυτό και όχι στο γιατί. Αν κάποιος τους εξηγήσει τότε όλα καλά. Τα μικρότερα παιδιά απλά τρελαίνονται χωρίς να πολύ καταλαβαίνουν τους νοιάζει μόνο να νικήσουν χωρίς πολλά πολλά.

Με το παιχνίδι έπαιξα και εγώ (38 ετών) με τον αδερφό μου (37 ετών) και ενώ αρχικά και εμείς νομίσαμε ότι όλα τα κουμπιά δεν πολυδιαφέρουν σταδιακά το αποκωδικοποιήσαμε και μπορώ να πω πως κολλήσαμε αρκετά, δεδομένης και της ηλικίας μας.

Υ.Σ: Ένα από τα μυστικά -μεταξύ άλλων- για να νικήσει κάποιος, που φαίνεται να επιβεβαιώνεται αρκετές φορές (όχι πάντα καθώς παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες), είναι να χρησιμοποιήσει κάποιος τα πλήκτρα κατεύθυνσης αντί των γροθιών όταν θέλει να χτυπήσει τον άλλο ώστε να χρησιμοποιήσει και το βάρος-δύναμη του σώματος που στρέφεται παράλληλα προς τη μεριά εκείνη. Για να έχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα το συγκεκριμένο κόλπο πρέπει να είναι επαναλαμβανόμενη η κίνηση, πρέπει δλδ το πλήκτρο να κρατηθεί πατημένο και ο αντίπαλος θα πρέπει να είναι πιο κοντά και λίγο προς τη μεριά της κατεύθυνσης του πλήκτρου που θα πατήσουμε.

Καλή διασκέδαση!